تمدن ایرانی در دوهزار و پانصد سال پیش
گفتار نخست
صنایع ایران در دوره هخامنشیان دو نوع بوده است یکی صنایع مادی و پارسی و دیگر صنایع ملل و اقوام تابعه مانند بابلیها، فنیقیها، مصریها.
صنایع معروف مادی و پارسی، حجاری، معماری، اسلحه سازی، زرگری، پارچه بافی، فلزکاری و کاشی سازی بوده است. بابلیها در بافت قالی و ساختن کاشیهای زیبا، مردم لیدیه در زرگری و مجسمه سازی، مصریها در بافتن پارچه های کتانی و تهیه کاغذ از پاپیروس شهرت داشتند.
در ساختمان های ایران از دو سبک معماری متفاوت استفاده شده است. یکی ساختمان های با سقف چوبی(مثل ابنیه پرسپولیس)، دیگر سبک ساختمان های با طاق و گنبد.
عالی ترین ابنیه هخامنشی کاخهای سلطنتی به خصوص تالارهای بزرگ و بلند آن است. در دوران داریوش تیرهای چوبی بلندی از لبنان به تخت جمشید حمل گردیده و با استفاده از تیرهای بلند، استفاده از ستون به حداقل رسیده و مهارت معماران ایرانی با داشتن مصالح مناسب ظاهر گردیده است که امروز آثار آن دیده می شود.
در تخت جمشید مهارت معماران و حجاران ایرانی در نمایش گارد شاه هخامنشی و خراج گزاران با نشان دادن لباس و کلاه و نوع هدیه ها که بادقت و ظرافت خاصی حجاری شده است، مشاهده می گردد.
آثار معروف هخامنشی عبارتند از:
۱. آثار پاسارگاد – قدیمی ترین اثر هخامنشی است که امروزه آن را دشت مرغاب نیز می نامند و در ۱۸ فرسنگی شهر شیراز واقع شده.
اولین قسمتی که در پاسارگاد به نظر می رسد تخت سلیمان نام دارد که از قطعات بزرگ سنگ سفید ساخته شده است، قطعه سنگ آهکی نیز وجود دارد که بر روی آن صورت آدم بالداری منقوش است. از مهم ترین آثار پاسارگاد مقبره کوروش کبیر است که ابتدا دارای ستون هایی بوده که دیولافوآ به آن اشاره کرده است و هنوز پایه های چند ستون وجود دارد. در گذشته این ساختمان بنام مشهد مادر سلیمان نامیده می شده است.
اصل مقبره بالای هفت طبقه از سنگ های آهکی واقع شده و دیوارها و سقف مقبره از سنگ های بزرگ ساخته شده است. درون این مقبره خالی است و جز بعضی الواح و یک کتیبه ی عربی که بر دیوار منقوش است چیز دیگری دیده نمی شود.
ارین می نویسد روی این مقبره این عبارت نوشته شده است:
(ای مرد منم کوروش که سلطنت ایران را تاسیس کرده ام و پادشاه آسیا بوده ام، پس از جهت این بنا بر من بخل مکن.)
۲. آثار بیستون – بیستون محلی است در شش فرسنگی کرمانشاه که آنرا بغستان نیز می نامند. در این محل حجاری ها و کتیبه هایی نیز وجود دارد که در خصوص شوش، بابل و ماد است.
۳. آثار تخت جمشید – تخت جمشید در مرودشت فارس واقع است و این محل یکی از چهار پایتخت هخامنشیان بوده است.(اکباتان – شوش – تخت جمشید - بابل)
قصرهای تخت جمشید بر روی صفه ای واقع شده که طول آن ۴۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است، اصل صفه در زمان داریوش ساخته شده است و خشایارشا و سایرین آن را تمام کرده اند.
۴. قصر صد ستون – این قصر در سمت چپ آپادانا در تخت جمشید واقع شده و ستون های آن در ده ردیف قرار گرفته است.
۵.نقش رستم – در یک فرسنگی تخت جمشید واقع شده است و در این ناحیه سه مقبره متعلق به سلاطین هخامنشی وجود دارد. مقبره داریوش حتمی است ولی مقبره های دیگر به طور حتم معلوم نیست که مربوط به کدامیک از سلاطین است. مهم ترین کتیبه در نقش رستم، کتیبه داریوش است که به زبان پارسی و عیلامی و آشوری است.
۶. آثار شوش – شوش از شهرهای بسیار قدیم است. این شهر پایتخت عیلام بوده و بعدها پایتخت شاهان هخامنشی گردیده است. در آثار شوش کاشی هایی به دست آمده است که در آثار دیگر به آن اندازه وجود ندارد.
۷. شهر استخر – مانند هگمتانه و شوش و ری یکی از شهرهای آباد و پرجمعیت بوده و از دوران هخامنشیان تا قرن چهارم هجری مرکز بازرگانی و داد و ستد بوده است.
این شهر برج و باروهای محکم داشته که به مرور زمان ویران گردیده است. نام استخر نخستین بار در سنگ نبشته ایوان جنوبی کاخ تچر خوانده شده است. پس از آتش زدن و ویرانی تخت جمشید این شهر تا مدتی موقعیت و رونق سابق خود را داشته و به تدریج از اهمیت افتاده است. این شهر علاوه بر اینکه مرکز تجارت و بازرگانی بوده جایگاه حفظ و نگهداری آثار و کتاب های علمی و دینی بوده است.
آگاه باشید
سد سیوند در شمال شهر شیراز و درون تنگه بُلاغی - میان دو دشت مُرغاب (پاسارگاد) و مرودشت - قرار دارد.
شایان ذکر است، تنگه‌ی بلاغی یکی از کم‌مانندترین موزه‌های طبیعی و زنده ایران است که روند زندگى آن در دورانی شگفت‌انگیز ده هزارساله قطع نشده است. به عبارتی دیگر در آن می‌توان از همه این دوره‌های پیشاتاریخی و تاریخی (باستانی، اسلامی،...) اسنادی را به‌دست آورد که نه‌تنها خود آن اسناد از اهمیت والایی در بررسی و شناخت تاریخ و فرهنگ ایران زمین برخوردارند، بلکه خود تنگه یکی از ارزشمندترین سندهای تاریخ ایران است. هم‌چنین رطوبت ناشی از دریاچه پشت سد در درازمدت بر زیست‌بوم منطقه تأثیر گذاشته و با پدید آوردن و رشد دادن گیاهان مخرب بر روی سازه‌های دشت پاسارگاد، به ویژه آرامگاه کوروش کبیر - نماد جهانی ارج‌گزاری به حقوق بشر، و پیامبری که به تعبیر علامه طباطبایی در قرآن از وی زیر نام «ذوالقرنین» به نیکی یاد شده است-، اثرات ویران‌گری بر این یادمان‌های گران‌قدر خواهد داشت.
اکنون نه‌تنها مطالعات جامع و دقیق کارشناسی هنوز به پایان نرسیده، بلکه نتایج آنچه هم که تاکنون انجام شده دقیقا بر فاجعه‌بار بودن آبگیری این سد مهر تأیید زده است: از میان رفتن کهن‌ترین راه بازمانده جهانی، خدشه‌دار شدن ثبت جهانی پاسارگاد، تخریب سازه‌های باستانی بر اثر بالا آمدن میزان آبهای زیرزمینی، از میان رفتن گذرگاه تاریخی عشایر و مراتع آنها، محو وضعیت توپوگرافی منطقه بلاغی، احتمال وقوع زمین‌لرزه پس از آبگیری سد سیوند، آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از آبگیری سد هم‌چون نابودی حداقل هشت هزار اصله درخت پانصد ساله و هزاران هکتار مرتع و زمین مرغوب کشاورزی و خاک و هم‌چنین گنجینه ژنتیکی غنی تنگه، و مهم‌تر از همه، تشویش افکار عمومی و از دست رفتن اعتماد، آسیب‌هایی است که از آبگیری سد سیوند حاصل می‌شود. سرمایه ملی هزینه‌شده برای ساخت این سد - که متأسفانه اکثر آن در یک‌سال اخیر و هم‌زمان با اعتراض‌ها به ساخت آن، هزینه شده است - قابل قیاس با سرمایه انسانی و اثر روانی ناگواری نیست که بر ایرانیان دوستدار میراث فرهنگی این مرز و بوم خواهد داشت، اثری که شاید بر روند وقایع آینده ایران تأثیرگذار باشد.
قبول این اقدام به عنوان امری عمرانی با وجود وضوح مصائب و مشکلاتی که گریبان مردم ایران زمین را می فشارد به شدت دشوار است. بوجه ای که از سرمایه ملی برای این فرهنگ زدایی در نظر گرفته شده برای تسهیل اشتغال هزاران جوان ایرانی کفایت می کند. تاریخ و آیندگان قضاوت خواهندکرد که کنترل آبهای سطحی این منطقه با وجود هزاران هزار مشکل دیگر جز نابودی عمدی یادمان تاریخ وتمدن ایران دلیل دیگری نداشته و سکوت دراین برهه از زمان مذمت بار خواهد بود.
از اهدای تمدن تا کمبود ها
از نوشته های مورخین بر جسته و درست نگار دنیا اینچنین بر می آید که اختراع مظاهر تمدن واهدای آنها به جهانیان برخاسته از فلات ایران یا به عبارت بهتر ایران عزیز بوده است.
هزاران سال پیش ... از وسائط نقلیه ریلی و صنایع فلزی و شهر سازی و معماری گرفته تا نقاشی و اختراع وسایل موسیقی مانند چنگ و اشاعه آن به سراسر گیتی حاصل تلاش مردمان خوش فکری بوده که در ایران باستان می زیسته اند . قوانین تامین اجتماعی که حتی امروزه به طور کامل قابل اجرا نیست و حتی اولین جنگ میکروبی تاریخ به دوره پرافتخاروزرین هخامنشیان مربوط می شود . دوره ای به یاد ماندنی و طلایی که شکوه وشوکت ایران در اوج می درخشید و به تازگی شاهد هتک حرمت به آرامگاه سر سلسله اش بودیم.
امروزه ساکنین این مرز پر گهر باید از داشتن ابتدایی ترین نیاز های اولیه بی بهره بمانند و با وجود ثروت های لایتناهی ملی با فقر و تورم و جیره بندی ها دست و پنجه نرم کنند . بر مخترعین هنر وآلات موسیقی دیدن ساز حرام شده و بازماندگان معماران چیره دست تاریخ باید برای مالکیت مسکن از هزاران خوان اهریمنی بگذرند.
اکنون به وضوح فقدان آن پیامبر بلند مرتبه که نه تنها برای ایرانیان بلکه برای بشریت منجی تلقی می شد؛ ساکنین این مرز وبوم را می آزارد.