خایدالو

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ...

خایدالو

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ...

روزگاران را چه شد ؟

از زمانی که تمدن هنوز تفنن نشده بود دیری نمی گذرد همان موقع تاریخ دوستی چشمی نگران به آینده داشت . شاید بار شرمساری از گذشتگان پاک پندار روی دوشش سنگینی می کرد . به هر حال فکر مرمت و حفاظت از آثار ملی و میراث فرهنگی ایده تحسین برانگیزی بود .

پیش چشم شهروندان قدردان خرم آباد که همچنان آرزوی روزگاران شاپورخواست و خایدالو را در سر می پروراندند ثبت جهانی فلک الافلاک اعجاز وقت بود .



فغان از پروژه هایی که عریان از جامه عمل مانده اند . افسوس که بازسازی و مرمت آسمان قلعه ها بیش از چند کلمه ای در اخبار شبانگاهی نبود . . .

نظرات 2 + ارسال نظر
رضا شنبه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 12:38 ق.ظ http://jaydari.blogfa.com

سلام. افسوس که حریم قلعه را آزاد نمی‌کنند ...

علی شنبه 18 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 11:40 ق.ظ http://zeydebneali.blogsky.com/

سلام نیما جان
منم با نظر آقای جایدری موافقم
موفق و موید باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد