خایدالو

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ...

خایدالو

از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست ...

قلبی که برای ایران نمی تپد بهتر است هرگز نتپد

فردوسی استاد بی همتای شعر و خرد پارسی و بزرگترین حماسه سرای جهان است. فردوسی با آفریدن اثر همیشه جاوید خود، نه تنها زبان ، بلکه کل فرهنگ و تاریخ و در یک سخن ، همه اسناد اصالت اقوام ایرانی را جاودانگی بخشید و خود نیز برآنچه       می کرد و برعظمت آن ، آگاه بود و می دانست که با زنده نگه داشتن زبان ویژه یک ملت، در واقع آن ملت را زندگی و جاودانگی بخشیده است .

بسی رنج بردم در این سال سی  

عجم زنده کـردم بدیــن پــــارسی    

                      یادش گرامی و نامش در کشاکش دهر جاودان

 

فردوسی در سال 329 هجری برابر با 940 میلادی در روستای باژ از توابع طوس در خانواده ای از طبقه دهقانان دیده به جهان گشود و در جوانی شروع به نظم برخی از داستانهای قهرمانی کرد. در سال 370 هجری برابر با 980 میلادی زیر دید تیز و مستقیم جاسوس های بغداد و غزنین ، تنظیم شاهنامه را آغاز می کند و به تجزیه و تحلیل نیروهای سیاسی بغداد و عناصر ترک داخلی آنها می پردازد. فردوسی ضمن بیان مفاسد آنها، نه تنها با بغداد و غزنین ، بلکه با عناصر داخلی آنها نیز می ستیزد و در واقع ، طرح تئوری نظام جانشین عرب و ترک را می ریزد حداقل آرزوی او این بود که ترکیبی از اقتدار ساسانیان و ویژگیهای مثبت سامانیان را در ایران ببیند. چهار عنصر اساسی برای فردوسی ارزشهای بنیادی و اصلی به شمار می آید و او شاهنامه خود را در مربعی قرار داده که هر ضلع آن بیانگر یکی از این چهار عنصر است آن عناصر عبارتند از: ملیت ایرانی ، خردمندی ، عدالت و دین ورزی او هر موضوع و هر حکایتی را برپایه این چهار عنصر تقسیم می کند. علاوه بر این ، شاهنامه ، شناسنامه فرهنگی ما ایرانیان است که می کوشد تا به تاخت و تاز ترک های متجاوز و امویان و عباسیان ستمگر پاسخ دهد او ایرانی را معادل آزاده می داند و از ایرانیان با تعبیر آزادگان یاد می کند؛ بدان سبب که پاسخی به ستمهای امویان و عباسیان نیز داده باشد؛ چرا که مدت زمان درازی ، ایرانیان ، موالی خوانده می شدند و با آنان همانند انسان های درجه دوم رفتار می شد بنابراین شاهنامه از این منظر، بیش از آن که بیان اندیشه ها و نیات یک فرد باشد، ارتقای نگرشی ملی و انسانی و یا تعالی بخشیدن نوعی جهانبینی است.

سی سال بعد یعنی در سال 400 هجری برابر با 1010 میلادی پس از پایان خلق شاهنامه این اثر گرانبها به سلطان محمود غزنوی نشان داده می شود. به علت های گوناگون که مهمترینشان اختلاف نژاد و مذهب بود اختلاف دستگاه حکومتی با فردوسی باعث برگشتن فردوسی به طوس و تبرستان شد. استاد بزرگ شعر فارسی در سال 411 هجری برابر با 1020 میلادی در زادگاه خود بدرود حیات گفت ولی یاد و خاطره اش برای همه دوران در قلب ایرانیان جاودان مانده است.

زبان ، شرح حال انسان هاست اگر زبان را برداریم ، تقریبا چیزی از شخصیت ، عقاید، خاطرات و افکار نظام یافته ما باقی نخواهد ماند بدون زبان ، موجودیت انسان هم به پایان می رسد زبان ، ذخیره نمادین اندیشه ها، عواطف ، بحران ها، مخالفت ها، نفرت ها، توافق ها، وفاداری ها، افکار قالبی و انگیزه هایی است که در سوق دادن و تجلی هویت فرهنگی انسانها نقش اساسی دارد.همگان بر این باورند که واژه ها در کارگاه اندیشه و جهان بینی اندیشمندان و روشنفکران هر دوره در هم می آمیزند تا زایش مفاهیم عمیق انسانی تا ابد تداوم یابد. با وجود این ، در یک داوری دقیق ، تمایزات غیرقابل کتمان و قوت کلام سخنسرای نام آور ایرانی حکیم ابوالقاسم فردوسی با همتایان همعصر خود آشکارا به چشم می خورد زبان و کلمات برآمده از ذهن فرانگر و تیزبین او، در محدودیت قالبهای شعری ، تن به اسارت نمی سپارد و ناگزیر به گونه شگفت آوری زنده ، ملموس و دورپرواز است فردوسی به علت ضرورت زمانی و جو اختناق حاکم در زمان خود، بالاجبار برای بیان مسائل روز: زبانی کنایه و اسطوره ای انتخاب کرده است ؛ در حالی که محتوای مورد بحث او مسائل جاری زمان است بدین اعتبار، فردوسی از معدود افرادی است که توان به تصویر کشیدن جنایات قدرت سیاسی زمان خویش را داشته است پایان سخن آن که انگیزه فردوسی از آفریدن شاهنامه مبارزه با استعمار و استثمار سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی خلفای عباسی و سلطه امیران ترک بود .

آنچه کورش کرد و دارا وانچه زرتشت مهین
زنده گشت از همت فردوسی سحـر آفرین
نام ایــــران رفته بــود از یـاد تا تـازی و تـرک
ترکــتــازی را بــرون راندند لاشـــه از کـمین
ای مبـــارک اوستـــاد‚ ای شاعـــر والا نژاد
ای سخنهایت بســوی راستی حبلی متین
با تـــو بد کـــردند و قــدر خدمتت نشناختند
آزمـــنـــدان بــخیـــل و تاجـــداران ضـنــیــن

 

زندگی نامه

 


 
حکیم فردوسی در "طبران طوس" در سال 329 هجری به دنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود و از نظر مادی دارای ثروت و موقعیت قابل توجهی بود. از احوال او در عهد کودکی و جوانی اطلاع درستی در دست نیست ولی مشخص است که در جوانی با درآمدی که از املاک پدرش داشته به کسی محتاج نبوده است؛ اما اندک اندک آن اموال را از دست داده و به تهیدستی گرفتار شده است.

فردوسی از همان ابتدای کار که به کسب علم و دانش پرداخت، به خواندن داستان هم علاقمند شد و مخصوصاً به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق می ورزید.

همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر به نظم در آوردن شاهنامه انداخت.

چنان که از گفته خود او در شاهنامه بر می آید، مدتها در جستجوی این کتاب بوده است و پس از یافتن دستمایه ی اصلیی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرد.

او خود می گوبد:

بسی رنج بردم بدین سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
پی افکندم از نظم کاخی بلند
که از باد و باران نیابد گزند
بناهای آباد گردد خراب
ز باران و از تابش آفتاب

فردوسی در سال 370 یا 371 به نظم در آوردن شاهنامه را آغاز کرد و در اوایل این کار هم خود فردوسی ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم بعضی از بزرگان خراسان که به تاریخ باستان ایران علاقه داشتند او را یاری می کردند ولی به مرور زمان و پس از گذشت سالهایی، در حالی که فردوسی بیشتر شاهنامه را سروده بود دچار فقر و تنگدستی شد.

اَلا ای برآورده چرخ بلند
چه داری به پیری مرا مستمند
چو بودم جوان برترم داشتی
به پیری مرا خوار بگذاشتی
به جای عنانم عصا داد سال
پراکنده شد مال و برگشت حال

بر خلاف آن چه مشهور است، فردوسی سرودن شاهنامه را صرفاً به خاطر علاقه خودش و حتی سالها قبل از آن که سلطان محمود به سلطنت برسد، آغاز کرد؛ اما چون در طی این کار رفته رفته ثروت و جوانی را از دست داد، به فکر افتاد که آن را به نام پادشاهی بزرگ کند و به گمان اینکه سلطان محمود چنان که باید قدر او را خواهد شناخت، شاهنامه را به نام او کرد و راه غزنین را در پیش گرفت.

اما سلطان محمود که به مدایح و اشعار ستایش آمیز شاعران بیش از تاریخ و داستانهای پهلوانی علاقه داشت، قدر سخن فردوسی را ندانست و او را چنانکه شایسته اش بود تشویق نکرد.

علت این که شاهنامه مورد پسند سلطان محمود واقع نشد، درست معلوم نیست.

عضی گفته اند که به سبب بدگوئی حسودان، فردوسی نزد محمود به بی دینی متهم شد (در واقع اعتقاد فردوسی به شیعه که سلطان محمود آن را قبول نداشت هم به این موضوع اضافه شد) و از این رو سلطان به او بی اعتنائی کرد.

ظاهراً بعضی از شاعران دربار سلطان محمود به فردوسی حسد می بردند و داستانهای شاهنامه و پهلوانان قدیم ایران را در نظر سلطان محمود پست و ناچیز جلوه داده بودند.

به هر حال سلطان محمود شاهنامه را بی ارزش دانست و از رستم به زشتی یاد کرد و بر فردوسی خشمگین شد و گفت: که "شاهنامه خود هیچ نیست مگر حدیث رستم، و اندر سپاه من هزار مرد چون رستم هست".

گفته اند که فردوسی از این بی اعتنائی سلطان محمود بر آشفت و چندین بیت در هجو سلطان محمود گفت و سپس از ترس مجازات او غزنین را ترک کرد و چندی در شهرهائی چون هرات، ری و طبرستان متواری بود و از شهری به شهر دیگر می رفت تا آنکه سرانجام در زادگاه خود، طوس درگذشت.

تاریخ وفاتش را بعضی 411 و برخی 416 هجری قمری نوشته اند.

فردوسی را در شهر طوس، در باغی که متعلق به خودش بود، به خاک سپردند.

 

 

در تاریخ آمده است که چند سال بعد، محمود به مناسبتی فردوسی را به یاد آورد و از رفتاری که با آن شاعر آزاده کرده بود پشیمان شد و به فکر جبران گذشته افتاد و فرمان داد تا ثروت فراوانی را برای او از غزنین به طوس بفرستند و از او دلجوئی کنند.

اما چنان که نوشته اند، روزی که هدیه سلطان را از غزنین به طوس می آوردند، جنازه شاعر را از طوس بیرون می بردند.

از فردوسی تنها یک دختر به جا مانده بود، زیرا پسرش هم در حیات پدر فوت کرده بود و گفته شده است که دختر فردوسی هم این هدیه سلطان محمود را نپذیرفت و آن را پس فرستاد.

شاهنامه نه فقط بزرگ ترین و پر مایه ترین مجموعه شعر است که از عهد سامانی و غزنوی به یادگار مانده است بلکه مهمترین سند عظمت زبان فارسی و بارزترین مظهر شکوه و رونق فرهنگ و تمدن ایران قدیم و خزانه لغت و گنجینه ادبـیات فارسی است.

فردوسی طبعی لطیف داشته، سخنش از طعنه و هجو و دروغ و تملق خالی بود و تا می توانست الفاظ ناشایست و کلمات دور از اخلاق بکار نمی برد.

او در وطن دوستی سری پر شور داشت. به داستانهای کهن و به تاریخ و سنن قدیم عشق می ورزید.

نظرات 16 + ارسال نظر
کرگدن عاشق دوشنبه 26 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 02:44 ب.ظ http://www.fonex.blogsky.com

سلام نیما جان
رد پاتو از وبلاگ های دوستانم دنبال کردم تا رسیدم اینجا
وبلاگ فوق العاده ای داری
نوشته هات بهم نزدیکن
به هر حال
با اجازت لینکت کردم
اگه دوست داشتی لینکم کن
امیدوارم این تبادل لینک شروع یه دوستی پایدار باشه
موفق باشی

تبادل لینک دوشنبه 26 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 06:17 ب.ظ http://all009.mihanblog.com

سلام دوست و همکار عزیزم وبگاه بسیار خوب و عالی دارید
و اگر ازش پشتیبانی بیشتری کنید خیلی عالیتر میشه.
دوست عزیزم من مایل به تبادل لینک با شما هستم
همکار عزیزم در صورتی که با تبادل لینک موافق هستید حتما به سایت من که سایت خودتون هست تشریف بیاورید
و بگید با چه نامی لینکتون کنم و اگر مایل به تبادل لینک بودید من را با

دانلود جدید ترین ها لینک کنید

متشکرم


www.all0098.mihanblog.com

رضا سه‌شنبه 27 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 01:19 ق.ظ http://jaydari.blogfa.com

نیماجان از لطف شما سپاسگزارم

سیاوش بیرانوند چهارشنبه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 12:20 ب.ظ

ادبیات فارسی وامدار فردوسی است . امید که شاهنامه هم روزی در هفت سین هر ایرانی بدرخشد.

سجاد پنج‌شنبه 29 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 08:34 ب.ظ http://tavasool.parsiblog.com/

سلام...
این استاد بزرگور روحش شاد باد واقعا ایشان شاعری فرهیخته و بلند اوازه است ...احسنت مطلب جالبی بود
[گل][گل][گل]

مهتاب دختر پارسی جمعه 30 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 09:33 ب.ظ http://mahtabparsi.blogfa.com

درود گرامی
تو وبلاگ دوستان دیگر پیداتون کردم

امیدوارم خوب باشین و چشم به راه دیدگاه های گرمتون

پسورد یا همان گذرواژه نوشتار هایی که گذرواژه میگذارم
iranian
می باشد به این خاطر که میخواهم از اینگونه نوشته ها را در وبلاگم بنویسم و نمیخواهم فیلتر شوم پسورد گذاشتم
[لبخند]
هرچه از اسلام و ... بنویسیم و آگاهی دهیم کم است
به امید نابودی خرافات اسلم در ایران زمین
پاینده ایران

ساحل هدایت شنبه 31 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 01:35 ب.ظ http://ahd-5.persianblog.ir

بسم رب المهدی
فاصله ظهور با ما به اندازه مدت زمانیست که حقیقت طلب بشویم
باخلاصه کتاب منجی از دیدگاه ادیان آپیم
یا مهدی .

وحید دوشنبه 2 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 09:45 ق.ظ http://peykarefarhad.persianblog.ir/

سلا بر نیما
الحق که جنب بیرانوند آرزویی کردند که حرف دل است
شاد باشید

پسرکی دیوانه... پنج‌شنبه 5 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 06:42 ب.ظ http://www.belove20.blogfa.com

با سلام و درود فراوان..
زیبا بود...
لازم به ذکر است متنی را دیوانه وار نوشته ام خواندش خالی از لطف نیست منتظر حظور گرمتان هستم..
به امید نشدنی ها.
[گل][بدرود]

اردشیر بابکان چهارشنبه 11 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 08:24 ب.ظ http://www.avestaariyo2.blogfa.com

روزگارتان اهورایی
اگر علاقه دارید من در وبلاگم مطلب کوتاهی درباره پاسخی برای مدعیان برتری نوشتم اگر مایل هستید آن را بخوانید و دیدگاهتان را بیان کنید.
با تشکر از شما دوست عزیز[گل]

مهرگان شنبه 14 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 12:19 ق.ظ http://korusheman.blogfa.com

درود نیمای نازنین
پایدار باشی سپاس از مهرت

کوروش شنبه 14 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 04:57 ق.ظ http://www.parsilegends.blogfa.com

با درود و سپاس فراوان از شما دوست گرام و مطلب با ارزشی که نگاشتید....
پیروز باشید.

پاسخ به تورکان یکشنبه 15 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 08:45 ب.ظ http://fayazeahmagh.blogfa.com

به دلیل توهین های بی شرمانه مردم تورک پرست تبریز به مردم شریف ایران وبلاگ زیر افتتاح شد[گل]
دیر بجنبیم اذربایجان از ایران جدامیشه


کوروش جان جون مادرت گوش کن و به هر کی میتونی اطلاع رسانی کن
در وبلاگ زیر زشت ترین اهانتها به کوروش کبیر از طرف یک تورک مغول زاده بی ریشه شده و چنان هجمه و مسخره و کررکر خنده ای راه انداختن که نگو زشت ترین فحش ها به زبان اذری و فارسی بر ایران و کوروش و مردم فارس و کرد روا داشته اند من تا حد توان خبر دادم به همه این شیرمردا و زنایی که تو وبت کانممنت دادن اطلاع بده اصلا یه پست بزار و اطلاع بده
سایت دیگه چنان تمسخر و الفاظ زشتی علیه شاهنامه و فردوسی
خلاصه فک کنم در مقابل این اذری های مدعی غیرت خیلی کوتاه اومدیم دیر بجنبی باید نوادگانمون ترکی درس بخونن و کوروش لعن و نفرین کن



ای فارسسسسسسسسسسسسسسسسسسس قهرمان
کرددددددددددددددددددددد دلاور به هوش باش


تورکان بی شرف با تمام وجود دین و دنیای مارو به سخره گرفتن
جواب دندان شکن لازمه[گل]
http://uluulus.blogfa.com/
توهین شدید به کوروش


و
http://jery.blogfa.com/
توهین شدید به فردوسی[قلب شکسته][گریه]

به خدا ایرانی نیستی اگه کاری نکنی[گل]

مهرگان شنبه 21 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:58 ب.ظ http://korusheman.blogfa.com

درود دوست خوبم
تارنگار کوروش بزرگ با نوشتاری در مورد سرداران ایران در زمان اشکانی و ساسانی به روز است دیدگاه شما راه گشای نوشتارهای دیگر من است

مهرگان جمعه 8 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 01:03 ق.ظ http://korusheman.blogfa.com

درود بر شما
با نوشتاری در باره جشن بزرگ مهرگان به روز هستم دیدگاه شما شایسته خرسندی است
پایدار باشید

مهرگان سه‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 08:19 ب.ظ http://korusheman.blogfa.com

درود
تارنگار کورش بزرگ با نوشته ای از تخت سلیمان به روز است
دیدگاه شما مایه خرسندی ماست

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد