سکنه فعلی این شهر-نه همشهریانم- تاریخی (جز مهاجرت خاندان خویش به اینجا)را بخاطر ندارند و غافل از شکوه باستانی خرم آباد بسر می برند...
مطالب ذیل برگرفته از جستجویی اجمالی د رجستجوگر گوگل است:
شهری که امروزه به نام خرمآباد نام برده شدهاست، از نخستین سکونت گاههای مردم ایران به شمار میرود. غارهای مسکونی دره خرمآباد که از آن جمله میتوان به غارهای کنجی، یافته، پاسنگر، گراجنه و اشکفت قمری نام برد که حاوی آثار زندگی انسان غار نشین در دورههای موسترین، بارادوستی و زارزی بودهاست. بنابر تاریخ گذاریهایی از راه آزمایش رادیو کربن در غارکنجی واقع در دره خرمآباد قدمت آثار آن متجاوز از ۴۰ تا ۵۰ هزار سال پیش است....
خایدالو نام باستانی خرمآباد بوده و شهر شاپورخواست به دستور شاپور اول ساسانی بر خرابههای آن و در حدود محل کنونی شهر خرمآباد ساخته شده است. آثار به جای مانده نشان میدهد خرمآباد یکی از شهرهای مهم غرب ایران در دوره ساسانیان بوده است. فلکالافلاک یا دژشاپورخواست از آثار به جای مانده دوره ساسانیان نماد این شهر است.خرمآباد همچنین یکی از پایتختهای هزاراسپیان بوده است....
ادامه مطلب ...ایرانیان نزدیک به چندهزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز و آذر ماه را که درازترین و تاریک ترین شب در طول سال است تا سپیده دم بیدار می مانند، در کنار یکدیگر خود را سرگرم می کنند تا اندوه غیبت خورشید و تاریکی و سردی روحیه آنان را تضعیف نکند و با به روشنی گراییدن آسمان (حصول اطمینان از بازگشت خورشید در پی یک شب طولانی و سیاه که تولد تازه آن عنوان شده است) به رختخواب روند و لختی بیاسایند.
مراسم شب یلدا (شب چله) از طریق ایران به قلمرو رومیان راه یافت و جشن «ساتورن» خوانده می شد. جشن ساتورن پس از مسیحی شدن رومی ها هم اعتبار خود را از دست نداد و ادامه یافت .
آراستن سرو و کاج در کریسمس هم از ایران باستان اقتباس شده است، زیرا ایرانیان به این دو درخت مخصوصاً سرو به چشم مظهر مقاومت در برابر تاریکی و سرما می نگریستند و در خور روز؛ در برابر سرو می ایستادند و عهد می کردند که تا سال بعد یک نهال سرو دیگر کشت کنند.
پیشتر، ایرانیان (مردم سراسر ایران زمین) روز پس از شب یلدا (یکم دی ماه) را خور روز و دی گان؛ می خواندند و به استراحت می پرداختند و تعطیل عمومی بود. در این روز عمدتاً به این لحاظ از کار دست می کشیدند که نمی خواستند احیاناً مرتکب بدی کردن شوند که میترائیسم ارتکاب هر کار بد کوچک را در روز تولد خورشید گناهی بسیار بزرگ می شمرد.
فردوسی به استناد منابع خود، یلدا و خور روز، را به هوشنگ از شاهان پیشدادی ایران (کیانیان که از سیستان پارس برخاسته بودند) نسبت داده و در این زمینه از جمله گفته است:
که ما را ز دین بهی ننگ نیست
به گیتی، به از دین هوشنگ نیست
همه راه داد است و آیین مهر
نظر کردن اندر شمار سپهر
ادامه مطلب ...
در آستانه هفتم آبانماه روزجهانی کوروش بزرگ
کوروش بزرگ معروف به کوروش دوم نخستین پادشاه و بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی بود. کوروش بمدت سی سال، از سال ۵۵۹ تا سال ۵۲۹ پیش از میلاد، بر ایران سلطنت کرد.بخاطر بخشندگی، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایهگذاری نخستین امپراتوری چند ملیتی و بزرگ جهان، آزاد کردن بردهها و بندیان، احترام به دینها و کیشهای گوناگون و گسترش تمدن، شناخته شدهاست.ایرانیان کوروش را پدر و یونانیان او را سرور و قانونگذار مینامیدند. یهودیان این پادشاه را، به منزله مسیح پروردگاربشمار میآوردند، ضمن آنکه بابلیان او را مورد تأیید مردوک میدانستند.
ادامه مطلب ...