روز دانشجو

شانزدهم آذرماه را بعنوان روز دانشجو می شناسیم.

گرامیداشت این روز امریست بسزا چرا که این قشر تحصیل کرده شاید سازنده فرداها باشند.اصولا تاثیرگذاری های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و ... جوامع مختلف به عهده نسل فرهیخته و دانشگاهی است.

در کشورمان مشکلات متعددی بر سر راه دانشگاه و دانشگاهیان بوده و هست.جدا از مسائل و مصائب مالی که گریبانگیر اکثر قریب به اتفاق نسل دانشجوست؛عواملی بازدارنده مانع تحقق عبارت کذایی حضور در صحنه شده و بیش از پیش گستره فعالیت را محدود می سازند...

بزودی

اخیرا با وجود تدابیر نابجای سازمان میراث فرهنگی - متولی حفاظت از آثار ملی و تاریخی کشورمان - شاهد تخریب و به یغما رفتن آثاری بودیم که مایه فخر و مباهات هر ایرانی بشمار می روند.باوجود عواملی که همواره موجبات دور ماندن ایرانیان و تاریخ دوستان را از آثار ملی فراهم می آورد مانند مقرر فرمودن ساعات کوتاه بازدید و ...  باید بزودی آثار ملی کشورمان را در موزه های اروپایی و حراجی های غربی جستجو کنیم.

شاید این امر قانونگذاران کشورهای ذینفع را به وضع قوانین جدید و تقلیل مدت نگهداری اشیا برای مالکیت قطعی وادار بنماید تا غارتگران میراث ایرانی مجبور به صبر سی ساله نباشند و در زمانی کوتاهتر مالک قطعی این آثار گرانبها شناخته شوند.

با وجود برشهای ستونهای پاسارگاد که با دستگاههای پیشرفته طورت گرفته و صدمات متعدد وارده به کاخهای تخت جمشید و ناپدید شدن شیرسنگی و ... بزودی عمارتی بزرگتر از پاسارگاد وتخت جمشید فعلی در انگلستان و شاید فرانسه بازسازی و برپا خواهد شد تا جهانیان مفاخر تاریخی ایران را آنجا نظاره گر باشند.

تن بی سر

سالها از جدا شدن سر سرباز هخامنشی از پلکان شرقی کاخ آپادانا می گذرد و متاسفانه کسی از نژاد آریا به فکر پی گیری و احتمالا بازگرداندن آن به جسمش نبوده و چنین به نظر می رسد که نیست. 

   

چنانچه پس از اینکه خانم برند (دارنده فعلی این قسمت از فرهنگ و تاریخ ایران زمین) آن را در حراجی کریستی لندن به عرضه گذارد مسئولین میراث به غارت رفته فرهنگی کشورمان بجای رایزنی های دلسوزانه و خرید این شیئ گرانقدر به مبلغی حدود یکصد وهفتاد وپنج هزار پوند(معادل سیصد میلیون تومان)؛بودجه ای یک و نیم پوندی (معادل سه میلیارد تومان) برای پرداخت حق الوکاله آقای جرمی اسکات-وکیل انگلیسی ایران ـ و سایر هزینه ها در دادگاه اول و استیناف هزینه کردند.این هزینه با نتیجه ای دردآور و اسفناک برای تاریخ ایران چیزی بجز بازنده شدن کشورمان در دادگاه انگلیسی به دنبال نداشت. چرا که صبق قوانین داخلی فرانسه نگهداری شیئی به مدت سی سال ملاک تعلق قصعی آن به دارنده فعلی است.

این تدبیر نابخردانه سازمان میراث فرهنگی که متولی آثار تاریخی و فرهنگی کشور است و در چند سال گذشته از هیچ اقدامی برای از دست رفتن ونابودی این آثار فروگذار نکرده است مصداق بارز و واقعی خکایت زیر است که شاید اصلا اتفاق نیفتاده و جهت عبرت آموزی در امثال وحکم جای گرفته:

گویند کسی که گاوش سر در خمره ای کرد و گرفتار شد با ابلهی مشورت کرد و چاره خواست. ابله گفت که باید گاو را سر برید ؛ چنین کردند و سر بریده ته خمره افتاد؛ حال گفت برای بیرون آوردن سر باید خمره را شکست.

                              این تجربه ای تلخ و حاصل مشاورت با ابلهان است.